Kırsal turizm planlaması
Kırsal Turizm Planlaması, kırsal alanlardaki turizm aktivitelerini tanımlamak için, ülkeden ülkeye anlamları değişmek üzere, tarım turizmi, eko turizm, çiftlik turizmi, kırsal turizm ve alternatif turizm ifadeleri ile tanımlanmaktadır.
Kırsal alanlar, doğal kaynaklar bakımından zengindir, yaşamın daha yavaş ilerlediği mekânlardır ve kentsel yaşamın kısıtlamalarından kurtulmak isteyenler için sakin ve huzurlu ortamlar sunmaktadır.
Kırsal alanlar özellikle kent ve endüstri yerleşmelerindeki insanlar tarafından sahip olduğu dinlenme yerleri ve turistik arz çekicilikleriyle kentten kırsal alanlara devamlı olarak insan hareketliliğine neden olmaktadır. Bu bakımdan kırsal alanlar turizm ve boş zamanların değerlendirilmesi açısından nihai öneme sahip olan yerlerdir.
İnsanların gelir ve eğitim düzeyinin yükselmesi, çalışma koşullarının iyileşmesi, özellikle büyük kentlerde yaşayanların hayatın yorgunluğunu atma ve kırsal alanlarda bulunma isteği kırsal turizme olan talebin yükselmesine sebep olmuştur. Özellikle pandemi koşullarından sonra bu talep, daha yoğun bir şekilde karşımıza çıkmaktadır.
Kökeni 1950’li yıllara dayanan kırsal turizm konusundaki çalışmalar ilk olarak dağ köylerinde yaşayan halk için ek gelir oluşturmaya yönelik bir girişim olarak tanımlanmıştır. 60’lı ve 70’li yıllarda ise konusu kırsal turizm olan çalışmalar çiftçilere sağladığı ekonomik fayda ve kırsal turizmin sosyal ve psikolojik etkileri temelinde şekillenmiştir.
Eko Turizm: Çevreyi koruyan ve yerel halkın refahını gözeten, doğal alanlara karşı duyarlı bir seyahat olarak tanımlanabilir. Turizm pazarında, doğaya dayalı turizm olarak tarif edilen eko turizm, sürdürülebilir kalkınma aracı olarak görülmektedir. Eko turizm hassas, bozulmamış ve genellikle düşük etkisi olan ve küçük ölçekli korunan alanlar olarak tanımlanabilir.
Genellikle küçük gruplar halinde yapılan, konaklama ve yeme içme türü hizmetlerin çoğunlukla yerel düzeydeki küçük ve orta ölçekli firmalar tarafından verildiği turizm türüdür (Roberts and Hall 2003) Çiftlik müzeleri, rehberli yürüyüşler, atla gezinti, balık tutma, avlanma veya bisiklete binme gibi faaliyetler kırsal turizm alanında ki faaliyetlerdir.
Eko turizmin birincil amaçları kaynak koruma, kültürel canlandırma, ekonomik kalkınma ve farklılaştırma vasıtasıyla sürdürülebilir kaynak kullanımını teşvik etmektir.
Kırsal Turizm planlamasında;
Koruma kapsamındaki (doğal ve geleneksel sosyo-kültürel alanların) alanların yönetimi için kaynak ayrılması, Turizmin olumsuz etkilerinin en alt düzeye indirilmesi amacıyla sosyo-kültürel ve doğal çevreye yönelik uzun vadeli takip ve değerlendirme programlarının desteklenmesi, Turizmin gelişiminin yörenin sosyal ve çevresel kapasitesini attıracak şekilde gelişmesinin temini, Çevreyle uyumlu, doğal ve geleneksel sosyo-kültürel yaşamla içi içe geçen, yöresel bitki örtüsünü ve yaban hayatını koruyan turizm alt yapı yatırımlarının gerçekleştirilmesidir.
Yapılan bağımsız kırsal turizm çalışmalarının Bursa plan bütününde ele alınması, buna göre yatırımların planlanması, kaynakların etkin ve verimli kullanılması, Bursa’nın turizm, doğal potansiyellerine göre Kırsal Alan Planlanması yapılması, Vizyoner Kırsal Rota Planlanması ve Planlamanın, kurumlar arası eşgüdüm koordinasyonla yürütülmesi önem arz etmektedir.
- - - -
