Akpınar...
Akpınar mahallesi; Nam-ı değer 1050 evler ya da Polis evleri. Değişik isimlerle andık yıllarca. Yapıldıkları günleri hatırlarım. Polis lojmanları denirdi bir dönem. Emekliler için planlanmış demişlerdi. 1982-85 arası yıllardı sanırım. Pilot Sanayi’de şantiyelerime giderken görürdüm inşaatları. Çokta ilgili olmamıştım o günlerde. Şimdi şehrin gündeminde. Kentsel dönüşüm alanı ilan edildi ve öyle görünüyor ki yakında dönüşümü başlayacak.
Bölgedeki mevcut binaları yakından inceledim. Gerçekten her biri diğerinde kötü durumda. Acilen boşaltılmaları gerek. Oturan insanlarla da konuştum. Çoğu bilinçli ve acilen dönüşüme taraf. Bazıları da kahraman. Benim evim sağlam diyor. Pazarlığa hazırlık içinde. Bölge planlı bir alan. İçinde yeşil alanlar, oyun alanları, camisi, karakolu, caddeleri, okulları v.b. yaşamsal ihtiyaçlar yetersiz de olsa mevcut. Yani Bursa’nın plansız, kaçak yapılaşmış, binlerce ve çok kötü durumda olan evlerinin bulunduğu birçok bölgesine göre çok daha avantajlı. Örneğin hemen yakınındaki Emek mahallesi daracık sokakları, kaçak ve denetimsiz iç içe binaları ile vahim durumda iken, Akpınar komşusu Emek’le kıyaslanırsa, yaşam kalitesi fırsatları açısından yıldız bile sayılır.
Şimdi herkes soruyordur. O halde neden önce Akpınar. En önemli ilk nedeni halkının istemesi. Dernek kurmuşlar dönüşüm istiyorlar. Yaşama haklarının peşindeler. Şansları da yüksek çünkü alanları planlı ve Mudanya yolu üzerinde bir cazibe merkezi. Boş alanları çok, boşaltmadan inşaat mümkün. Mevkii ve çevre açısından yapılacak doğru proje ile satış ve pazarlama organizasyonu ile önemli rant sağlayabilir. Ancak proje büyük. Yatırım miktarı 500 milyon liralar seviyesinde. Güçlü bir yatırımcı şart.
Şehrin dinamiklerinin tüm arzusu, özellikle arkasının da gelmesi açısından Bursa’da iş yapan müteahhitlerin bir araya gelerek kuracakları bir büyük şirket idi. Böyle bir şirketin başarısına bende inanmış ve katkıda koymuştum. Ne var ki bu konuda yapılan çalışmalar farklı bakış açıları, farklı görüşler arasında bir uzlaşı olanağı dahi aranamadan çıkmaza girme noktasına geldi. İnşallah bu birlikteliğin anlamı daha iyi anlaşılır ve çabalar devam eder.
Bu arada Çukurova Kentsel Dönüşüm adlı Adanalı bir firmanın 15 gün kadar önce Akpınar sakinlerine Merinos Kültür Merkezinde bir sunum yaptığını duyduk ve gidip dinledik. Çok ciddiler. Şartları beklenen ve normalden öte Akpınar sakinleri lehine. Herkese sahip olduğunun 15 m² fazlasını ve her bloğun altına da genel giderlere destek amaçlı bir dükkan teklif ediyorlar. Önce hak sahiplerinin ihtiyaçlarından başlayacaklar. Onlara yaptıklarından fazla kendilerine yapmayacaklar. Satışları da hak sahiplerinin iznine tabi. Laf dışında 100 milyon dolarlık İş Bankası’ndan alınmış teminat mektubu önermişler. Görünen yüzüne bakınca kaymaklı ekmek kadayıfı ama tabi içini bilemem.
Kaymak demişken şunu da söylemeliyim. Kentsel Dönüşümün şehrin en cazip alanlarında başlaması doğaldır. Ne var ki henüz gerçekleşme olasılığını dahi araştıramadığımız böyle ballı kaymaklı tekliflerin konuşulması bir kısım vatandaşımızın lehine ve iyi gibi görünse de, çoğunluk vatandaşımızın lehine değildir. Örneğin komşu mahalle Emek, Akpınar’ın cazibesine sahip değildir ve açıkçası rantı düşüktür. Akpınar da ki durumun gelecekte kentsel dönüşümden beklentilerine örnek olacağı kesindir. Akpınar da ki cazibe nedeni ile satış getirisi bir takım ekstra teklifleri karşılayabilir ancak şehrin ağırlıklı plansız alanlarında aynı şartlar mümkün olamayacaktır. Vatandaşın beklentileri gördüğü örnekten daha az olmayacaktır. Bu da gelecekteki çalışmalar için çıkmaz sokak demektir.
Ve eğer bu anlaşma gerçekleşir ve 1050 evler kentsel dönüşümü başlarsa, Bursa’da iş yapan müteahhitlerin işi çok daha zor hale gelecektir. Artık kentsel dönüşüm çalışmalarından pay alabilmek daha maliyetli olacak bu durum satış fiyatlarına ve satış organizasyonlarına yansıyacaktır. Kimbilir belki daha sonra onlarında birkaçı birleşip Adana’daki kentsel dönüşüme teklifler verirler.
